Vertrokken!

01-01-2017
Ik word wakker van de wekker. Vandaag is de dag dat ik vertrek, in mijn eentje, voor drie maanden naar Azië en Australië. Nog steeds heb ik mijn reisgevoel niet terug. Check mijn checklist nog 3x en heb alles bij me (denk ik). Mijn moeder is rond 12 uur bij mij en samen rijden we naar mijn zusje, zij brengt mij met mijn autootje naar Schiphol. Zus lief is de hele dag al in tranen om het vertrek van haar alles leukste zus. Zelfs haar zoon van 10 zei; ‘Ze komt weer terug hoor mam!’.
Aangekomen op Schiphol wil in inchecken, maar er wordt moeilijk gedaan over het feit dat ik geen bewijs heb dat ik Thailand ga verlaten dus ik moest even snel een ticket regelen die bewijst dat ik vertrek uit Thailand, pffffff STRESSSSSSS!!!! Oke, ticket geboekt van Phuket naar weer ik veel waar en terug naar de balie, backpack afgooien en terug naar mijn familie en vrienden die me willen uitzwaaien. Mijn bff is inmiddels ook gearriveerd met zijn dochter en we besluiten nog even wat te drinken. Van mijn zusje krijg ik een stapel brieven, geschreven door haar, mijn moedertje en vele vrienden. Op iedere enveloppe staat wanneer ik hem mag openen. Ik moet lachen om sommige omschrijvingen: DIRECT open maken als je gevoel krijgt voor een dude daaro (Mijn zusje haar grootste angst is dat ik verliefd word en niet meer terug kom) En dan is het ineens tijd. Tijd om echt afscheid te nemen voor drie maanden, dikke knuffels, veel tranen en een schuine lach verder loop ik dan toch echt naar de douane.
Als ik aan kom lopen zie ik dat het druk is. Heeeeeel erg druk. Ik ben blijkbaar niet de enige met het geniale plan om de winter over te slaan in Nederland. Ik sta al ff in de rij als ik mijn mobiel constant voel trillen in mijn broekzak. 3 gemiste oproepen van mijn zusje, app van mijn bff: SPOED!!!! Wtf is er nu weer? Ik bel mijn zusje en die blijkt mijn portemonnee met pinpas, debitcard, thaise bath en rijbewijs nog in bezit te hebben (ze was zo lief geweest er even op te letten toen ik in alle haast een ticket moest boeken om te bewijzen dat ik Thailand uit zou gaan) Fuuuuuuuuuuuck!!!!! Gelukkig is Schiphol zo gemaakt dat ik naar een reling kon lopen en mijn portemonnee naar boven gegooid kon worden, pffff lekker begin Zwan.
Mijn eerste vliegtuig was bloedheet, ik wist niet hoe snel ik die blower vol aan moest zetten. Het meisje naast me begon al rood aan te lopen en het zweet liep over haar voorhoofd. Het arme kind had ook een soort ski outfit aan, ik denk dag ze oorspronkelijk uit een warm land kwam en in Nederland op vakantie was geweest en het behoorlijk koud vond in ons kikkerlandje. In Doha (Qatar) had ik een overstap van 2 uur. Even 3 sigaretten roken, plassen, wat water halen doorrrr. Dit vliegtuig was qua temperatuur een stuk aangenamer. Stoelen waren erg comfortabel, veel ruimte en iedereen een eigen beeldscherm. Na het eten een inslaper genomen en heb de hele vlucht geslapen, heerlijk.
Ik word gewekt als we gaan landen, ik kijk door het raampje naar buiten en zie zon, dat grote gele ding die in Nederland ongeveer 6 dagen in de zomer zichtbaar is. De hitte is direct voelbaar als ik het vliegtuig verlaat. Ik baal er van dat ik geen korte broek in mijn handbagage heb gedaan. Weer een leer momentje. Ik haal een thaise simkaart en laat het thuisfront weten goed te zijn aangekomen. Ik heb de taxi genomen naar mijn hotel en eenmaal daar aangekomen heb ik nergens meer zin in. Ik besluit een massage te nemen bij de overpriced massage salon in het hotel en later bestel ik roomservice en val daarna diep in slaap.

Dag 2 in Bangkok:
Vandaag staat DE Co van Kesselfiets tocht op het programma. Vele vrienden en collega’s die eerder in Bangkok zijn geweest hebben me dit aangeraden. Een tocht van 5 uur door de steegjes van Bangkok, dwars door de markt (alsof het al niet druk genoeg is daar, die locals moeten echt een hekel hebben aan die toeristen) langs tempels (de grootste Buddha van Bangkok gezien, 16 meter hoog) en op een gegeven moment werden alle fietsen in een boot getild en gingen we met een nood vaart over Chao Phraya rivier. Onwijs gaaf om Bangkok op deze manier te ontdekken. Tijdens die tour heb ik contact gelegd met 3 Australiërs die bij de Gold Coast wonen en laat dat nou net op mijn route liggen. Facebook gegevens en telefoonnummers uitgewisseld, altijd handig om een (gratis, ja ik blijf een Nederlander) slaapplek te hebben. ’s Avonds wat gegeten met de Duits/Zwitserse Heike, een authentiek Thais restaurantje met heerlijke gerechten.

Dag 3:
Het is warm, heel erg warm. Ik loop richting centraal station, een wandeling van ongeveer 40 minuutjes. Onderweg zie ik alles aan me voorbij gaan, scooters met 6 personen erop waarvan 3 kinderen, of scooters vol gestouwd met kooien waar ondefinieerbare beesten in zitten, winkels waarvan ik geen idee heb wat ze eigenlijk verkopen. De mensen hier zijn onwijs vriendelijk. Altijd behulpzaam, een vriendelijk woord of een lach. Ik vind een toeristen bureau waar ik mijn vervolg trip boek. Met de nacht trein naar Chumphon, de bus naar de pier en met de boot naar Koh Tao om daar 6 dagen duik les te krijgen. Eerst open water en daarna advanced, want ja als ik er dan toch ben laat ik het gelijk maar goed doen. Plus ik zag in de folder dat ze met de advanced cursus bij een scheepswrak gaan duiken en een nacht duik doen, hoe vet!!!! Na wat onderhandelen over de prijs worden we het eens en betaal ik ongeveer €450 voor het hele pakket, de reis, overnachtingen op Koh Tao, eten tijdens verblijf en mijn twee duik cursussen. Mijn dank gaat uit naar Percy, mijn collega die me tipte niks in Nederland te boeken omdat je dan 2x zoveel geld kwijt bent.
Ik dwaal nog wat door de stad en ineens sta ik in een galerie, ik dacht dat ik een winkelcentrum in liep. Ik ben niet echt een kunst liefhebber, maar hier hingen echt prachtige schilderijen. Ik mocht geen foto’s maken en overal hingen bordjes dat er een boete van 1000 baht (ongeveer €25) per genomen op stond. Maar zoals ik wel vaker zeg, de beste herinneringen zitten in je hoofd en staan niet op de foto. Op de weg terug naar mijn hotel kom ik een massage salon tegen, stukken goedkoper dan die in mijn hotel en eerlijk gezegd ook een stuk beter. Ik betaal ongeveer €7,50 voor een massage van anderhalf uur. Ik kan er wel aan wennen hoor. Terug in mijn hotel besluit ik eens gebruik te maken van het zwembad. Het is toch wel een beetje onwennig om alles in je eentje te doen, maar aan de andere kant ook erg fijn om met niemand rekening te hoeven houden. Terug op mijn kamer besluit ik nogmaals gebruik te maken van de roomservice (nu kan het nog) en begin met het inpakken van mijn backpack en mijn dag-rugzak en de rest van de avond ben ik aan het videobellen met het thuisfront (lang leve internet en whatsapp) Ik probeer op tijd te slapen, maar het lukt me niet, om 4.30 besluit ik een inslaper te nemen en ik val binnen 10 minuten in slaap.

Dag 4:
Mijn laatste dag in Bangkok en daar ben ik blij om. Ik heb het wel een beetje gehad met deze chaotische, stinkende, drukke stad. Ik breng mijn backpack naar het toeristenbureau en moet nog een dag door zien te komen hier… Ik besluit Khao San-Road eens op te zoeken. Het backpackers walhalla in Bangkok. Het is een eindje lopen volgens google maps, een uur en 18 minuten om precies te zijn, maar ik heb genoeg tijd en begin te lopen. Ik kom langs markten, soort inloop winkels waar ze hele rare doodskisten verkopen, ja je leest het goed, gewoon aan de kant van de weg, waarschijnlijk zodat je er nog snel eentje kan aanwijzen voordat je door een tuktuk of overvolle scooter wordt dood gereden. Ik koop ergens een paar mandarijntjes en loop lekker door. Onderweg luister ik naar de muziek die ik heb gekregen van familie en vrienden. Eenmaal aangekomen op Khao San-Road ben ik blij dat ik geen hotel daar in de buurt heb gekozen. Overal backpackers, verkopers, mensen die iets van je willen (waarschijnlijk geld) drukt alom! Leuk voor een middag, maar niet voor 4 dagen. Ik word aangesproken door een Indiër die me verteld dat ik een hele mooie aura heb en dat hij gratis mijn hand wil lezen. Ik zeg dat ik dat niet wil en hij duwt me langzaam toch de richting op die hij wil. Ik zeg nogmaals dat ik geen behoefte heb aan zijn hand-lees praktijken, maar ineens lijkt meneer oost-indisch doof. Dus ik pak zijn schouder eens goed beet en kijk hem aan en vraag hem: Which part of no don’t you understand? Ook voor deze meneer is mijn non-verbale communicatie goed te lezen en hij weet niet hoe snel hij weg moet komen. Ik besluit ergens wat te gaan lunchen en kies een tentje dat er gezellig uitziet, bestel een sate en een smoothie. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog zeker 6 uur moet overbruggen voor ik word verwacht bij mijn treintje. Goed moment om te beginnen met mijn reisverslag. Terwijl ik lekker zit te typen en de ene na de andere heerlijke verse smoothie weg slurp gaan er 2 mensen aan het tafeltje naast me zitten. Zoals wel vaker de afgelopen dagen word ik aangesproken op mijn tattoo. Ik raak met de 2 Amerikanen aan de praat en voor ik weet moet ik terug naar CS van Bangkok. Ik eet nog wat voor ik de trein in moet, bij 7eleven haal ik wat drinken en snackjes voor onderweg en stap in de trein op weg naar mijn volgende avontuur, de eilanden en duiken.
x Zwan